پیامبر را تنها نگذارید!

إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ الَّذِینَ آمَنُوا بِاللّهِ وَ رَسُولِهِ وَ إِذا کانُوا مَعَهُ عَلى أَمْر جامِع لَمْ یَذْهَبُوا حَتّى یَسْتَأْذِنُوهُ إِنَّ الَّذِینَ یَسْتَأْذِنُونَکَ أُولئِکَ الَّذِینَ یُؤْمِنُونَ بِاللّهِ وَ رَسُولِهِ فَإِذَا اسْتَأْذَنُوکَ لِبَعْضِ شَأْنِهِمْ فَأْذَنْ لِمَنْ شِئْتَ مِنْهُمْ وَ اسْتَغْفِرْ لَهُمُ اللّهَ إِنَّ اللّهَ غَفُورٌ رَحِیمٌ
مؤمنان (واقعى) تنها کسانى هستند که به خدا و پیامبرش ایمان آورده اند و هنگامى که در کار جامع (و مهمّى) با او باشند، بى اجازه او جایى نمى روند.کسانى که از تو اجازه مى گیرند، براستى به خدا و پیامبرش ایمان آورده اند. در این صورت، هرگاه براى بعضى کارهاى (مهمّ) خود از تو اجازه بخواهند،به هر کدام که مى خواهى (و صلاح مى بینى) اجازه ده، و برایشان از خدا آمرزش بخواه که خداوند آمرزنده و مهربان است.